Ik wou dat ik niet anoniem hoefde te zijn
In de recente politieke ontwikkelingen komt anonimiteit bij openbare manifestaties vaak naar boven. Sommigen zeggen dat als je zeker van je zaak bent niets te verbergen hebt. Dit is een foute benadering. Anonimiteit is geen overbodige luxe, met name voor hen wiens veiligheid en welzijn niet gewaarborgd kan worden. Het Verbond van Nederlandse Ex-moslims focust op ex-moslims en queer mensen uit een homofoob milieu, dit zijn twee uitzonderlijk kwetsbare groepen.
Als Ex-moslims die strijden voor de acceptatie van onze afvalligheid en voor LGBTQIA-rechten, markeren wij onszelf met een spreekwoordelijke schietschijf op onze rug. Het is ook niet bepaald verbazingwekkend dat we graag de benodigde maatregelen treffen om onze veiligheid tot zekere mate te waarborgen.
"Muzbian": Ik durfde niet naar Gay Pride te gaan
In dit stuk is medeoprichter van het Verbond van Nederlandse Ex-moslims "Muzbian" aan het woord.
Voor lange tijd durfde ik niet naar pride of naar demonstraties voor LGBTQIA-rechten te gaan. "Destijds was ik nog niet uit de kast voor mijn familie, met uitzondering van mijn zus." Elke aanwezigheid in de openbare ruimte kwam met het risico dat je zonder toestemming gefotografeerd of gefilmd werd en dat deze beelden online geplaatst worden.
De angst dat mijn familie erachter zou komen dat ik gay ben was een grote angst. Als hijabdraagster ben ik namelijk een makkelijk doelwit voor mensen die in het frame "moslims kunnen geen homo zijn of homo's steunen" zitten. Ik moest er niet aan denken dat bijvoorbeeld een of andere klootzak van PowNed mij in beeld zou brengen en dat ik als "maffe islamhomo" of iets dergelijks vereeuwigd zou zijn.
Ironisch is in deze steeds meer digitaliserende wereld pride niet een evenement voor iedereen, dat terwijl we juist trots zouden mogen zijn op wie we zijn tijdens pride.
Het heeft een gouden randje. Nu dat ik uit de kast ben en (helaas) alle homofobe reacties wel al achter me heb liggen, voelt de dreiging toch veel minder. Ik ben van plan om samen met mijn partner "Patthar" en mijn zus dit jaar naar pride te gaan.
"Patthar": Ik wou dat ik niet anoniem hoefde te zijn
In dit stuk is medeoprichter van het Verbond van Nederlandse Ex-moslims "Patthar" aan het woord.
Ik geef de strijd tegen onrecht niet op, al bedreigen religieuze rechtsextremisten mij en mijn vrienden. Salafisten, wahabisten, zionisten, deobandis, SGP'ers, TERF's, één pot nat aan gevaarlijke figuren die me het liefst op een brandstapel zouden willen zien.
Maar aan de keerzijde wil ik ook geen onnodige risico's lopen. Ik vecht om te leven, dan moet ik wel een leven overhouden. Bovendien loopt mijn partner anders ook gevaar en dat is wel het allerlaatste wat ik haar wil aandoen.
Acceptatie van mijn ex-moslimschap is een doel, een ideaalbeeld, maar we zijn er nog lang niet. Er zijn mensen die me liever dood zien dan dat ze me ook maar een kans geven om te spreken. Ik wou dat ik niet anoniem hoefde te zijn.
Door: "Muzbian" en "Patthar"